Selamün Aleyküm…
İnsan diyorum; Nasibinden bir adım dahi öteye gidemeyeceğini bilmesine rağmen niye üzülüyor ki?
Bu soruyu çok düşündüm. Neden üzülüyoruz ki?
Hayatımızda bir insanı çok istememize rağmen, nasibimizde yok ise nedense çok üzülürüz. Ama hiç düşünmeyiz, nasibimizden bir adım dahi öteye gidemeyeceğimizi.
Haram bir yol ile, bir insan ile tanıştığımızda. Aklımız diyor ki, yanlış yapıyorsun. Kalbimiz diyor ki, yanlış yapıyorsun. Hislerimiz ve nefsimiz birleştiği zaman, aklımızın ve kalbimizin önüne geçiyor. Bizlere doğru ve mantıklı olanı düşündürmüyor.
Eğer o insan nasibimizde yok ise, isyan eder üzülürüz. Hayırlı olup olmadığını bile sorgulama gereği duymayız. Çünkü hisler ve nefsimiz terazide ağır basıyor.
Sevgili okurlarım her hafta günümüzde yaşadığım ve şahit olduğum bir olayı sizlere lanse etmeye çalışıyorum. Birazdan sizler ile paylaşacağım hikaye tamamen gerçektir. Hikayemizin baş erkek karakterinden izin alınmıştır.
İbrahim mütevazi güler yüzlüğü ile neşe saçan çok sevdiğim bir insandır. Kolay kolay üzüntüsünü gösteren biri değildir.
Tek başına evimizin sol çaprazında bir parkta otururken gördüm. Gözleri nemli ve yüzünde çektiği acıların mazileri vardı.
Yanına oturduğumda nemli olan gözlerini kolunun tersi ile silmeye başladı. Üzüntüsünü göstermemek için tebessüm ile karşıladı.
Benim tebessümüm ile de acısının azda olsun dindiğini hissettim. Ama merak etmeden de duramadım. Neyin var diye sorduğumda kekeleyerek tebessümlü şekilde yok bir şeyim çok iyiyim dedi. Ama o güçsüz bedeni ısrarlarıma yenildi.
Kısık sesi ve derinden gelen bir içtenlik ile SÜMEYRA dedi. Anlamıştım şimdi bir aşk serüveni başlıyor diye.
Sümeyra mahallemizin gurur ile dilden düşürmediği hafızlık yolunda yürüyen bir genç kardeşimizdi. Ben serüvenin yeni başlayacağını düşünerek hiç konuştun mu kızla diye sordum. Yüzüme nemli gözleri ile bakarak bitti dedi.
Şaşırdım! Başlayıp ta seni bu kadar üzen ne olabilir ki dedim. Anlatmaya başladı. Hafız yolunda ilerleyen kardeşimiz sümeyra ile İbrahim arasında haram yol ile kurulan bir ilişki başlamış.
İbrahim’in çektiği acıdan zaten belli oluyor ne kadar çok sevdiği. Sordum peki sümeyra seni seviyor mu? engel olan şey nedir diye.
Sevdiğini zannetmiştim ama hiç sevmemiş. İlişkimizde asla bir engel yoktu ve sümeyra’nın ablası da bu ilişkiyi biliyor ve onaylamıştı dedi. Haram yolla kurulan bir ilişki ve onaylayan bir abla.
Peki şuan çektiğin acının sebebi nedir dedim. Beni aldattı dedi. Bende çok şaşırarak sümeyra, bizim sümeyra, hafız olacak olan sümeyra mı dedim.
Ben hafızlık yolunda ilerleyen bir genç kardeşimizin, haram bir yol ile ilişki kurup birde aldatacağını hiç yakıştıramadım.
İbrahim’e sert çıkarak bence sen sümeyra’yı yanlış anlamışsındır dedim. Hafızlık yolunda ilerleyen tepeden tırnağa siyahlara bürünen gözleri hiçbir erkeğin gözüne değmeyen sümeyra’dan bahsediyorduk.
Bana 9 aydır her gün konuştuğun bir insanı tanımaz mısın diye sordu. Anlaşıldı bu ilişki 9 ay sürmüştü. Hala iyi niyetimi bozmadan sordum belki sümeyra’nın günahını alıyorsun diye. Gözlerin ile gördün mü dedim. Hayır görmedim dedi. Bende bak gördün mü görmeden kızı yargılıyorsun.
Derinden bir of çekerek, anlatmaya başladı sümeyra benim ile sevgili rolleri oynar iken, sabahın 07:00 saatlerinde yanına bir kız arkadaşını alarak hafız olan bir genç ile buluşmuş.
Peki sebep bu mu sadece dedim. Biz insanlar olarak pireyi deve yaparız. Abarttığını düşünerek. Olabilir bir bunda seni atlattı konusunu çıkartamazsın dedim.
O zaman sana bir soru sorayım dedi. Bende pür dikkat soruyu bekliyorum.
Senin sevgilin olsa. Bir erkeğe internet üzerinden numarasını vererek günlerce konuşup. Sabahın 07:00 saatlerinde bir oğlanla buluşup akşam saatlerin de, 9 aylık bir ilişki bir mesaj ile ayrılmak istiyorum bir daha görüşmeyelim demesi sence doğru mu?
Mahallemizin gurur ile dilden düşürmediği sümeyra’dan bahsediyorduk. Çok şaşırdım! Peki sümeyra bunları kabul etti mi dedim. Evet dedi. Tek söylediğim hafızlığına haram bulaştıran bu kıza yazıklar olsun.
Sevgi güzel şeydir. Aşkta...Fakat size önerim şudur:aşk insanı bazen çok büyük hatalara sürükler bazen de öyle geliştirir ki bu ben miyim diye sorar insan kendi kendine .
Sevdiğiniz kişi sizi sevmiyorsa şu an böyle olması sizin için daha iyi olduğundan olmuyordur sevginiz hala büyük bir şekilde devam ediyorsa da Allah böyle istemiştir bunda da bir hayır vardır
Sevdiğinizin sizi sevmesi için ne yaparsanız yapın kaderde yoksa o size yar olmaz ..Fakat kaderde beraberliğiniz varsa da kim ne yaparsa yapsın buna engel olamaz.
Kadere inanan her mümin .Allah'ın, kendisi için her şeyi mutlaka en hayırlı şekilde yaratacağını bilir.
Benim size tavsiyem kendinizi çok kaptırmadan sevginizi içinizde yaşatmanız.Sırrı, kalbine mezar et ki muradın erken hasıl olsun.
Allah hakkında hayırlısını versin güzel kardeşim…